Merhaba arkadaşlar son zamanlarda kafamı kurcalayan konulardan biriyle karşınızdayım.
Bu cümleyi ben kurgulamadım. Bir kaç defa farklı kişilerden kulağıma çalındı.
“Siz motosiklete binin motosiklet size binmesin”
Bu cümleyi duyunca kendimi sorgulamaya başladım..
Öncelikle ne demek bu..
Motosikletin vergi-sigortaları ,bakım onarım masrafları ,aksesuar-parça maliyetleri yüzünden Motosiklete binemez veya Motosiklet dışında bir aktiviteye para ayıramaz hale geldiyseniz Motosiklet size biniyor demektir.Bunun en kısa tanımı bu.
Kendimi düşündüm. Ben bu tanıma uyuyormuyum diye. Motosikletle geçirdiğim 5 yılı düşündüm. Maddi kısımlar yüzünden ilk motosikletlerimde bu tanımlara belirli süreler içinde malesef girmişim. Tabiki bu motosiklet tecrübesizliğimden ziyade hayat tecrübesizliğimden kaynaklıydı.
Bir süre her yeni başlayan gibi daha büyüğünü almak daha iyisini almak cümlelerini geçirdim durdum kafamdan.Bütçemin olmadığı bir dönemdede sancılı bir şekilde geçmeye çalışınca bunun meydana gelmesi gayet doğal.
(Cbf 150 den bmw f650 st ye geçişimi kast ediyorum)
Yinede ailemin bugüne kadar hiç bir işime karışmayıp hata yaparak öğrenmemi sağladıkları için minnettarım.
Bunlardan daha önemlisi hep daha iyisini hedeflerken elindekiyle mutlu olmayı elindekinin kıymetini bilmeyi unutabiliyor insan.
Bütçemiz o anda neye el veriyorsa bununla mutlu olmayı bilmeliyiz. Kendinizi fazla zorlarken mutlu olmayı unutuyor veya erteliyoruz…
Birde bu işin manevi boyutu var ki oda şöyle oluyor.
Motosikletiniz ufak bir parçası kırıldı örneğin sinyal. O parçayı değiştirene kadar karalar bağlıyor yaşamayı unutuyorsanız işte o zaman kesinlikle motosiklet size biniyor demektir.
Motosiklet hayatımızı kolaylaştırmak veya genel olarak keyif almak için kullandığımız bir araç. Hayatınızı negatif etkilemesine izin vermeyin.
Nasıl mutluysan öyle yap. Bu kadar basit. Motosikletle gezmeyi sevenin aldığı mutlulukla, kiminin hergün motorunu yıkamasından aldığı mutluluk hazzı aynı. Bu yüzden mutluysan gerisi teferruattır tezini savunuyorum 🙂
Yazıyı yazarken temamız şu idi…Bazıları bir motosiklet hayal eder…O motoru bir gün alır…Sonra tura,gezilere çıkmaz…Bu açığı kapatmak için ise ismi duyulmuş bazı kafelerin önüne cilalı motorlarını park eder…Kahvesini yudumlar ve mutlu olur…Evet…Biz buna mutsuzluk demiyoruz fakat O motosiklet ile birlikte hayallere yolculuk etmek,hayallere sürecek bilgi birikim ile özgürlüğü yaşamanın vereceği haz ile motosikleti yıkayıp pasparlak motorun karşısında sigara içmeninde keyfi kıyaslanamaz Ben bu yüzden insanlara ”Hepsi birer demir yığınıdır Kullandığımız bu demir yığınları amaç değil araçtır ” derim Sağlıcakla